Vit­skert ver­öld

Sæki samantekt...

Aldrei hefði mér dottið í hug að ég ætti eftir á gamals aldri að horfa upp á svona klikkaða veröld eins og hún virðist vera orðin. Það er ekki nóg með að heimurinn þurfi að glíma við geðsjúkling austur í Rússlandi með einhverjar brjálæðislegar hugmyndir um að hann geti bara tekið heilu löndin ef heimurinn er ekki eins og hann vill hafa hann. Heldur kviknar á öðrum klikkhaus vestur í Ameríku sem milljónir kjósa yfir sig og virðist hafa vald til að umturna heiminum eins og honum sýnist. Og ekki nóg með að vera furðu lostin yfir þessum bjánum sem dettur í hug að kjósa þetta yfir sig heldur virðist svo vera að það séu einstaklingar hérna heima á Íslandi sem halda ekki vatni að aðdáun á þessu fyrirbæri. Jafnvel fólk sem er svo nálægt manni að maður þekkir það persónulega og auglýsir heimsku sýna með því að flagga höfuðfati sem tákni um fylgispekt sína við þetta viðrini. Ég hélt í minni einfeldni að vitsmunastig fólks væri þroskaðra heldur en þetta.

Meðal framármanna hérna heima á Íslandi virðist klikkunin vera síst minni þótt kannski á öðru sviði sé. Hér horfir maður upp á hvern toppinn á fætur öðrum í samfélaginu velta sér upp úr milljóna vinnulaunum, eða biðlaunum, eða starfslokasamningum eða hvern fjandinn þetta heitir allt saman. Reglur sem þessir sömu toppar hafa leitt í lög með taumlausri græðgi að leiðarljósi. Svo horfir maður upp á ef einhver vinstri gæðingurinn fær einhverjar milljónagreiðslur þá verður hægra liðið yfirmáta hneykslað á þessari svívirðu. Sama fólkið sem hefur leitt þetta í lög sem spilað er eftir og veltir sér svo sjálft upp úr milljónagreiðslum. Eða finnst fólki það ekkert skrítið að dagblað eins og Morgunblaðið skuli velta sér upp úr hneykslan yfir því að Inga Sæland eða Ragnar Ingólfsson fái himinháar greiðslur úr ríkissjóði. Áróðurssnepill sem haldið er gangandi af örfáum fjölskyldum sem hafa fengið upp í hendurnar dýrmætustu auðlindir þessa lands og geta braskað með þær eins og þeim sýnist. Auk þess sem handhafar þessara auðlindar geta arfleitt afkomendur sína af þessari auðlind sem á að heita eign þjóðarinnar. Svo vita auðvita allir að sá stjórnmálaflokkur sem hefur verið ríkjandi á Íslandi í tæplega hundrað ár hefur átt stærstan hlut í að skapa þetta þjóðfélag sem við lifum í.

Fyrir einhverjum dögum heyrði ég viðtal við hinn nýkjörna formann Sjálfstæðisflokksins Guðrúnu Hafsteinsdóttir. Þar lét hún í ljós þá visku sína að Ísland væri svo moldríkt samfélag að hér hefðu allir það svo glimrandi gott. Mér datt í hug þar sem ég sat og hlustaði á þetta hvort þessi kona hefði átt við þann vanda að glíma að undanförnu að vera í vandræðum með að endurnýja þvottavélina eða að kaupa ný dekk undir heimilisbílinn. En líklegast hefur hún ekki það mikið ímyndunarafl að henni detti þvílík farstæða í hug í jöfnunarsamfélaginu á Íslandi. Annar náungi af sama sauðarhúsi og Guðrún skrifar grein á þessum vettvangi fyrir skömmu, en hann heitir Jón Pétur Zimsen og liggur ekki á skoðunum sínum um sæluríkið Ísland. Og þar er ekki spöruð stóru lýsingarorðin. Hann jafnvel talar um ofgnótt hér á landi og hérna drjúpi smjör af hverju strái. Síðan talar hann hreina loftið og auðvita hreina vatnið bæði heitt og kalt ásamt raforkunni og sjávarauðlindinni. Af orðum hans má ráða að ríkidæmi Íslendinga sé svo stórkostlegt að við hefðum ekki gott af því aukning verði þar á. Auðvita hrekkur maður ekkert við að heyra svona málflutning frá fólki úr þessari áttinni og ekki í fyrsta skipti. En verst þykir mér þó að verða vitni af því þegar fólk sem búið er að vera í stjórnarandstöðu og hefur talað með grátstafinn í kverkunnum um kjör þeirra verst settu í þjóðfélaginu falla inn í sama milljónakúltúrinn og steinhalda kjafti eftir það. Kannski er það of snemmt að dæma þessa nýbyrjuðu stjórn svona hart en því miður hef ég oft orðið vitni af slíku áður í Íslensku samfélagi.

Höfundur er eldri borgari sem dirfðist að vinna fyrir nokkrum krónum á síðasta ári og er þess vegna skertur nú um hver mánaðarmót á þessu nýbyrjaða ári. En launin eru þrjú hundruð og tíu þús. á mán.