„Aðför að undirstöðuatvinnugrein“

Sæki samantekt...

Verði frumvarp Hönnu Katrínar Friðrikssonar atvinnuvegaráðherra um hækkun veiðigjalds að lögum mun virkur tekjuskattur fyrirtækja sem stunda fiskveiðar verða 76%. Virkur tekjuskattur þeirra í dag er 58% en annarra fyrirtækja er 38%.

Sigríður Margrét Oddsdóttir, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins, vekur athygli á þessu í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag.

„Það er augljóst að slík ofurskattlagning er ekki til þess fallin að hvetja framtakssama einstaklinga til þess að fjárfesta í atvinnugreininni en það sem er verra er að slík ofurskattlagning hefur fælingarmátt þegar kemur að fjárfestingu í atvinnulífinu í heild sinni. Ríkisstjórnin hefur búið til nýtt óvissuálag þegar kemur að verðmætasköpun, sem mun fylgja henni út kjörtímabilið,“ skrifar hún.

Þá sakar Sigríður Margrét ríkisstjórnina um að aðför að undirstöðuatvinnugrein landsins sem búi við þrengri rekstrarskilyrði en aðrar greinar. Húns egir það gerast „á tímum þegar aðstæður kalla á að leiðtogar á öllum sviðum blási framtakssömu fólki baráttuanda í brjóst með sýn um aukna hagsæld og tækifæri fyrir Ísland á alþjóðavettvangi.“

Mála greinina sem óvin þjóðar

Sigríður Margrét segir ríkisstjórnina hafa rætt um sjávarútveginn með slíkum hætti að það gefi til kynna að greinin sé óvinur þjóðarinnar.

„Atvinnuvegaráðherra hefur sagt að greinin „mali gull“ og skrifað grein um sjávarútveg með tilvísun í leikna sjónvarpsseríu, auk þess sem látið hefur verið að því liggja að arður úr greininni sé notaður til þess að kaupa upp Ísland. Slíkar yfirlýsingar eru til þess fallnar að skapa þau hughrif, ranglega, að íslenskur sjávarútvegur sé óvinur þjóðarinnar og réttlæta aðför að rekstrarskilyrðum greinarinnar.“

Hún bendir á að um átta þúsund starfa í íslenskum sjávarútvegi og að atvinnugreinin sé sú sem greiði hæstu launin á landinu, auk þess sem hún beri mesta launakostnað allra greina.

„Þannig hefur það verið eins langt aftur og tölur Hagstofu ná, þó svo að aðrar greinar standi fyrir fleiri störfum. Launakostnaður sjávarútvegsfyrirtækja stendur undir ráðstöfunartekjum fólks, velferðarkerfum í gegnum skatta, ævisparnaði þeirra sem starfa í greininni í gegnum lífeyrissjóðina og tryggingum sem grípa fólk þegar á þarf að halda hvort sem er í veikindum, atvinnuleysi eða fæðingarorlofi,“ segir í grein Sigríðar Margrétar.

Greinina má lesa í heild sinni í Morgunblaðinu í dag.