Segir Við­reisn ófor­betran­legan stjórn­lyndis­flokk

Sæki samantekt...

Snorri Másson, þingmaður Miðflokksins, tók til máls þegar Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir jafnréttisráðherra mælti fyrir „Framkvæmdaáætlun í kynjajafnréttismálum fyrir árin 2025–2028“ fyrr í vikunni. Snorri segir Viðreisn hafa tekið upp „jafnréttisáætlun“ Vinstri grænanna óbreytta.

„Viðreisn hefur alveg tekið við keflinu þarna. Ráðherra staðfesti það. Gekk hjá hlæjandi meðan ég var að flytja mína ræðu og staðfesti þannig í raun að þannig væri í pottinn búið. Hún hlustaði ekki einu sinni á ræðu mína,“ segir Snorri í samtali við Vísi.

Eins og fram hefur komið þá fluttust jafnréttismálin frá forsætisráðuneytinu yfir í dómsmálaráðuneytið þegar ný ríkisstjórn tók við og sagði Þorbjörg Sigríður af því tilefni að hún væri stolt af því að vera ráðherra þessara mikilvægu málaflokka.

Snorri segir að í ræðu sinni hafi hann rakið atriði sem í hans huga eru hvert öðru fáránlegra. Hann segir ljóst að þó Viðreisn hafi ekki haft hátt um jafnlaunavottunina í kosningabaráttunni þá hviki Viðreisn hvergi frá því að hún sé góð og gild þrátt fyrir að vísindalega sé sannað að hún hafi engu skilað.

Stjórnlyndi Viðreisnar þekkir engin takmörk

Og áfram skal haldið:

„Jafnréttisstofa skal áfram birta opinberan lista yfir fyrirtæki sem hafa keypt „jafnlaunavottunina“ — hamborgarastaði jafnt sem samlokustaði — meðalverðið hjá vottunaraðila er vel að merkja um 7,6 milljónir,“ segir Snorri meðal annars. En hann birti á Facebook-síðu sinni punkta upp úr ræðu sinni:

Viðreisn hefur þar með sýnt og sannað að hann sé stjórnlyndur fram í fingurgóma:

„Já, ég verð að segja, það kemur flatt uppá mig að markaðssinnaður flokkur sem á mögulega að heita hægra megin við miðjuna og hefur stefnu til að standa gegn forræðishyggju hvers konar og stjórnlyndi skuli án þess að depla auga taka upp áætlanir okkar stjórnlyndustu vinstri flokka. Þar sem markmiðið er að ríkisvaldið leggi upp með einhvers konar opinbera hugmyndafræði og beiti öllum tiltækum ráðum til að knýja þá hugmyndafræði í gegn. Þetta er auðvitað í andstöðu við frjálslynda hugmyndafræði.“

Snorri segir að það hafi komið sér á óvart hversu menn á þingi eru óttaslegnir að leggja orð í belg um þessi mál sem vilja einfaldlega fljóta í gegn án umræðu.

Vilja ráða því hvað fólk hugsar og hvernig það hegðar sér

Þá segir þingmaðurinn að yfirlýst markmið sé ætíð voðalega göfugt en það sé augljóst að raunverulega markmiðið er:

„Að ákveða með einum eða öðrum hætti fyrir borgara hvernig þeir eigi að hugsa og hegða sér.“

Snorri er hlessa og líkir þessu við „cartel“ eða mafíu og segir þetta heldur betur skjóta skökku við nú á tímum þegar konur gegni bókstaflega öllum æðstu embættum þjóðarinnar:

„Á tímum þar sem leiðréttur launamunur á milli karla og kvenna mælist 3,6 prósent — sem sagt varla marktækur ef tekið er tillit til fjölbreyttra lífsákvarðana fólks — og á tímum þar sem 58 prósent kvenna er með háskólamenntun — og aðeins 31 prósent karla er með háskólamenntun. Á tímum þar sem framhaldsskólar eru með kynjakvóta til að sýna hinum ólæsu drengjum mildi í inntökuferlinu, og á tímum þar sem algert lagalegt jafnrétti á milli karla og kvenna hefur í áratugi ríkt samkvæmt stjórnarskrá lýðveldisins og ekkert bendir til að neinn vilji breyta því.“

Alltaf megi teygja sig lengra

Snorri segir að það felist því ákveðin hugarleikfimi að halda því fram að hér hafi orðið mikið „bakslag“ í réttindum kvenna. En það megi alltaf teygja sig — það megi alltaf færa rök fyrir bakslaginu, eins og er gert með fjölbreyttum hætti í þessari jafnréttisáætlun hæstvirts dómsmálaráðherra.

„Úr því að allur þessi jafnréttisárangur hefur náðst á helstu sviðum erum við núna sannarlega komin út í smáatriðin í leit að bakslaginu. Ekkert svið samfélagsins er þeirri vinnu óviðkomandi. Hver er til dæmis staðan þegar kemur að rafbílaeign yfirstéttarinnar? Ríkir jafnrétti þar eða verður ríkisvaldið að grípa inn í eigin inngrip?“ spyr Snorri meðal annars.