Verðum háð olíu næstu hundrað árin

Sæki samantekt...

Jóhann Páll Jóhannsson, umhverfis-, loftslags- og orkumálaráðherra, var fyrir skömmu spurður að því hvort ríkisstjórnin myndi beita sér fyrir því að farið yrði í nýtt olíuleitarútboð. Sagði hann það ekki vera á dagskrá og bætti því við að stóra verkefnið núna væri að fasa út jarðefnaeldsneyti en ekki að leita og vinna meira jarðefnaeldsneyti. Tækifæri Íslands í orkumálum fælust auðvitað fyrst og fremst í nýtingu á endurnýtanlegri orku.

Sjá einnig]] Hefur Ísland efni á að leita ekki að olíu?

Heiðar Guðjónsson, fjárfestir og fyrrverandi stjórnarformaður Eykon Energy, segir engan veginn raunhæft að stóra verkefni núna sé að fasa út jarðefnaeldsneyti, eins og ráðherra komst að orði.

„Allar skýrslur sem fólk kærir sig um að lesa, sýna að við erum mjög háð jarðefnaeldsneyti og verðum það næstu hundrað árin. Það er alveg sama hvað menn ætla sér í endurnýjanlegum orkugjöfum — Evrópa er búið að eyða níu trilljónum dollara í að grænka hjá sér kerfið. Engu að síður er það þannig að Evrópuríki komast ekki hjá því að nota gríðarlega mikið af gasi og olíu því það er eini orkugjafinn sem í raun og veru býr til stöðuga orku. Sól og vindur er óstöðug orka, þannig að það er ekki hægt að reiða sig á þá orkugjafa.“

„Það er alveg sama hvaða skýrslur fólk skoðar, hvort það er frá Alþjóðaorkumálastofnuninni í París eða stærstu greinendum á þessu sviði, niðurstaðan er sú að það er ekki fræðilegur möguleiki að fasa út allt jarðefnaeldsneyti á þessari öld, hvað þá á næstu árum,“ segir Heiðar.

Bergþór Ólason, formaður þingflokks Miðflokksins, tók málið upp og sagðist þeirrar skoðunar að rannsóknir á Drekasvæðinu ættu að hafa sinn gang burtséð frá þróun orkuskipta. Aðrir stjórnmálaflokkar hafa lítið tjáð sig um málið fram að þessu.

„Það er alveg ljóst að fólk þarf að komast niður á jörðina í þessum málum og skoða veruleikann eins og hann er,“ segir Heiðar. „Núna eru lönd heimsins og Evrópa þar með talinn að fara að beygja af þessari ofsafengnu leitni í að skipta alfarið úr orkugjöfum sem byggja á jarðefnaeldsneyti. Fyrir það fyrsta þá er tæknin ekki til staðar og kostnaðurinn óheyrilegur.“

„Það er engin tilviljun að iðnaðarframleiðsla í Þýskalandi er á hröðu undanhaldi. Iðnaðarframleiðsla í Norður-Evrópu hefur minnkað síðasta áratug og að er beinn kostnaður af því að geta ekki boðið upp á hagkvæma orku á viðráðanlegu verði.“

Nánar er fjallað um málið í Viðskiptablaðinu. Áskrifendur geta lesið fréttina í heild hér.